ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ
Παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου σήμερα και οι σκέψεις γυρνάνε στο παρελθόν,στα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια,στην χρυσή εποχή του ραδιοφώνου,στην ακαταμάχητη έλξη που το διέκρινε κι ακόμη το διακρίνει (κατ’εμέ) .
– Μακάρι να μην μιλήσει ο ραδιοφωνικός παραγωγός την ώρα που θα γράφουμε το τραγούδι στο κασετόφωνο.
– Να βάλεις την ένταση πιο δυνατά,να ακουστεί καλύτερα το κομμάτι.
– Θα ακούσει άραγε την αφιέρωση που έκανα;
– Θα ανταποδώσει την αφιέρωση με άλλο τραγούδι;Γρήγορα,γύρνα την κασέτα με το μολύβι να προλάβουμε να το γράψουμε.Πάτα το Rec και το Play μαζί αλλιώς δεν γράφει.
Είναι μερικοί από τους διαλόγους που κάναμε πίσω από ένα κασετόφωνο,ακούγοντας την αγαπημένη μας ραδιοφωνική εκπομπή.
Πόσες κασέτες αγοράστηκαν και διπλογράφτηκαν ξανά και ξανά;Πόσες εφηβικές παρέες μαζεύονταν σε κάποιο σπίτι ,αγόρια -κορίτσια,για να ακούσουν την αγαπημένη τους εκπομπή ,που ήξεραν ότι την ακούν και αυτοί που τους ενδιέφεραν;Πόσα τηλέφωνα για αφιερώσεις και τραγούδια;Πόσα πρωινά που ξυπνούσες με μια ευχάριστη φωνή να σε καλημερίζει και πόσα βράδια που ταξίδευες με την μουσική και την απαλή φωνή του παραγωγού πίσω από το μικρόφωνο;
Αναμνήσεις παιδικές,θύμησες και μνήμες εφηβικές,ατελείωτες ώρες πίσω από ένα ηχείο.Ραδιοφωνική συντροφιά,ακατέργαστη,αγνή,ρομαντική και γνήσια,βγαλμένη από αλλοτινές,πιο αληθινές εποχές.Μέσο λαϊκό,που έμπαινε σε κάθε σπίτι και ένωνε ανθρώπους,χέρια,δημιουργούσε στιγμές και γέμιζε καρδιές.Μέσο μαγικό,χωρίς εικόνα να σου αποσπά την προσοχή,χωρίς παρεμβολές και υπερβολές παρά μόνο με την μουσική για πρωταγωνιστή.
Ίσως σήμερα να έχει αντικατασταθεί από τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες όπως το Youtube ή το Spotify,που κυνηγούν τα views και τα charts,που είναι απρόσωπα αλλά προσφέρουν άμεσα αυτό που επιθυμείς χωρίς αναμονή και κόστος όπως το επιτάσσει μια γρήγορη εποχή.Ίσως,οι εποχές να άλλαξαν και οι τεχνολογίες να εξελίχθηκαν και τα ραδιόφωνα να μπήκαν στα πατάρια και τη θέση τους να πήραν τα tablet ,οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα i-pods.Ίσως πολλά στόματα να σίγησαν πίσω από τα μικρόφωνα και να αντικαταστάθηκαν από μουσικά προγράμματα να παίζουν ακατάπαυστα όλη μέρα.
Ωστόσο,το ραδιόφωνο πάντα θα παραμένει το μέσο των παιδικών μας χρόνων,των εφηβικών μας ερώτων και της παράξενης ομορφιάς που ασκούσε και λείπει από την σκληρή εποχή μας.Από τον Μαρκόνι μέχρι σήμερα,έχει προσφέρει πολλά σε καλές αλλά και άσχημες στιγμές της Ιστορίας,έχει καταφέρει να ενημερώσει ,να ενθουσιάσει ,να συγκινήσει ανθρώπους.Άλλωστε η μουσική πάντα θα αποτελεί το καλύτερο φάρμακο για την ψυχή.Ελπίζουμε σε ένα πιο ευοίωνο μέλλον για το ραδιόφωνο!
Ζήσης Ρουσόπουλος