Άγιος Φώτιος ο Μέγας – Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (858-867, 877-886) και μία από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές και πνευματικές προσωπικότητες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ονομάσθηκε «Μέγας» για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία.
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (858-867, 877-886) και μία από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές και πνευματικές προσωπικότητες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ονομάσθηκε «Μέγας» για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία. Η μνήμη του εορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Φεβρουαρίου και την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Φώτιος.
Ο Φώτιος γεννήθηκε περί το 810 ή 820 στην Κωνσταντινούπολη από επιφανή οικογένεια. Ήταν ανιψιός του πατριάρχη Ταρασίου και συγγενής της Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεόφιλου. Έλαβε αξιόλογη μόρφωση και αφιερώθηκε στη μελέτη της κλασικής ελληνικής και εκκλησιαστικής γραμματείας. Υπερείχε όλων των συγχρόνων του σε ευρύτητα παιδείας και θαυμαζόταν ακόμη και από τους εχθρούς του. Ήταν συγχρόνως θεολόγος, νομικός, ιστορικός, φιλόλογος, ποιητής, μουσικός, μαθηματικός, ιατρός, γεωγράφος και αρχαιολόγος. Παράλληλα, διέθετε ευσέβεια, ρητορική δεινότητα και πολιτική δεξιότητα.
Κατά τη δεύτερη περίοδο της Εικονομαχίας (815-843) υπέστη διώξεις ως εικονόφιλος και αφορίστηκε. Μετά τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας και την αναστήλωση των εικόνων (843) αποκαταστάθηκε εκκλησιαστικά και τιμήθηκε με τα πολιτικά αξιώματα του πρωτασηκρήτη (συμβούλου του αυτοκράτορα) και πρωτοσπαθάριου (αρχηγού της ανακτορικής φρουράς). Παράλληλα δίδασκε φιλοσοφία στην Ανώτατη Σχολή της Κωνσταντινούπολης.
Σήμερα γιορτάζουν όσοι έχουν τα ονόματα:
Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ