Όταν ο σεξισμός χτυπάει την πόρτα του σπιτιού μας
Πριν λίγες ώρες, μια γυναίκα από την Κοζάνη μοιράστηκε σε τοπική διαδικτυακή ομάδα μια εμπειρία που δυστυχώς δεν είναι καθόλου σπάνια: ενώ πήγαινε να πετάξει τα σκουπίδια, φορώντας μια απλή καλοκαιρινή πιτζάμα, δέχτηκε χυδαία σχόλια από διερχόμενο οδηγό — ή καλύτερα, δύο άνδρες που σταμάτησαν για να “σχολιάσουν” το σώμα της και την παρουσία της.
Δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση ότι μια γυναίκα μπορεί να βγει από το σπίτι της όπως νιώθει άνετα, χωρίς να γίνεται αντικείμενο χλευασμού, σεξιστικής επίθεσης ή υποτιμητικής παρατήρησης. Κι όμως, είναι. Είναι θέμα. Και θα πρέπει να συνεχίσει να είναι θέμα μέχρι να μην είναι πια.
Η γυναίκα που μοιράστηκε την εμπειρία της δεν έψαχνε λύπηση, ούτε δημοσιότητα. Εξέφρασε κάτι που την πλήγωσε — όχι μόνο για την ίδια, αλλά γιατί μεγαλώνει μια κόρη και ανησυχεί για το αύριο. Για έναν κόσμο όπου τα παιδιά μας —αγόρια και κορίτσια— θα πρέπει να μάθουν να σέβονται τους άλλους, να βλέπουν ανθρώπους και όχι “στόχους” για να εκτοξεύσουν τα απωθημένα τους.
Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως ένας εκ των δραστών, όπως αναφέρθηκε, είναι υπεύθυνος σε γνωστή αλυσίδα καφέ, ένας άνθρωπος που το πρωί εξυπηρετεί χαμογελώντας και το βράδυ “κυνηγάει” γυναίκες με λόγια που μαχαιρώνουν την αξιοπρέπεια. Όχι, δεν είναι δύο πρόσωπα. Είναι το ίδιο πρόσωπο και αυτό είναι το πρόβλημα.
Η σιωπή και η ανοχή είναι αυτά που τρέφουν τη συμπεριφορά αυτή. Κάθε φορά που μια γυναίκα (ή οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος) διστάζει να μιλήσει γιατί φοβάται ότι “δε θα την πιστέψουν”, “θα την πουν υπερβολική” ή “θα της επιρρίψουν ευθύνες για το ντύσιμό της”, η κοινωνία κάνει ένα βήμα πίσω.
Όχι, δεν φταίει το σορτσάκι. Δεν φταίει η ώρα. Δεν φταίει το σώμα της. Φταίει η νοοτροπία. Φταίει η ασέβεια που έχει μεταμφιεστεί σε “πλάκα”. Φταίει η ανοχή σε συμπεριφορές που, αν δεν ονομάσουμε με το όνομά τους, θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται.
Η ανάρτηση αυτής της γυναίκας δεν ήταν απλώς μια εξομολόγηση — ήταν μια κραυγή αφύπνισης. Όχι για εκδίκηση. Όχι για καταγγελία “στα τυφλά”. Αλλά για να ανοίξει επιτέλους η κουβέντα. Για να μην νιώθουν οι άνθρωποι μόνοι όταν τους προσβάλλουν στο ίδιο τους το σπίτι.
Γιατί όπως έγραψε και η ίδια:
«Ντροπή και μόνο ντροπή… Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας ότι όλοι είμαστε ίσοι, όλοι είμαστε όμορφοι σε διαφορετικά μάτια…»
Ίσως ήρθε η ώρα, αντί να “μαθαίνουμε στα παιδιά μας”, να μάθουμε πρώτα εμείς. Για να μπορέσουμε να τους δείξουμε —όχι μόνο με λόγια— έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο ευγενικό, πιο ανθρώπινο.
Η ανάρτηση της γυναίκας
Θα ήθελα να μοιραστώ κάτι που συνέβη πριν από λίγο απέναντι από το σπίτι μου ! Δε θα έγραφα απλά νομίζω στις μέρες μας ειδικά θα πρέπει τέτοια θέματα να συζητιούνται δημόσια ! Είναι ένα προσωπικό θέμα π συνέβη σε εμένα μόλις πήγα να πετάξω τα σκουπίδια μετά το μπάνιο με μια καλοκαιρινή πιτζάμα κ το τονίζω ένα σορτσάκι κ ένα ραντακι κ πήγα δειλά δειλά πίσω από τα αυτοκίνητα την ώρα π τα πέταξα κ γυρνούσα να πεταχτώ στο σπίτι μου περνούσε ένα αμάξι στα 3 μέτρα περίπου κ σταμάτησε να με κοιτάει λέγοντας κάποια χυδαία σχόλια κ κάποια κοροϊδευτικά γιατί έτρεξα κ μπήκα στη πολυκατοικία μου ! Δεν θα ανέφερα κάτι τέτοιο αλλά στις μέρες μας γίνεται χαμός και με στεναχωρεί πολύ γιατί μεγαλώνω κ εγώ μια κορούλα μόνη μ κ φοβάμαι για το τι θα αντιμετωπίσει αύριο μεθαύριο! Ο ένας μάλιστα από τους δύο που το έκανε κ πολύ έντονα είναι κ υπεύθυνος σε μαγαζί γνωστής αλυσίδας καφέ το βράδυ κοροϊδεύει κ κάνει χυδαία εκφωνηματα κ το πρωί πάμε κ μας κάνει τον καφέ μας! Ντροπή κ μόνο ντροπή θα πω γιατί σίγουρα δεν έχει γίνει μόνο σε μένα κ πρέπει ν σταματήσει να μάθουμε στα παιδιά μας ότι όλοι είμαστε ίσοι όλοι είμαστε όμορφοι σε διαφορετικά μάτια κ δεν πρέπει να χαρακτηρίζουμε κανέναν άνθρωπο είτε με χυδαίους ή με κοροϊδευτικούς χαρακτηρισμούς επειδή δεν μας δίνει σημασία η οτιδήποτε άλλο! Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο απλά ήθελα να το μοιραστώ όπως επίσης δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να ονομάσω κ την αλυσίδα καφέ κ τον άνθρωπο που τυχαίνει κ να τον ξέρω από τα σχολικά μας χρόνια ! Λυπάμαι μόνο αυτό ! Καλό βράδυ σε όλες !
1 σχόλιο
Κρίμα. Κανονικά πρέπει να δίνετε κι ονόματα. Τελικά ο σεξισμός δεν έχει όρια.