Την Τρίτη 6 Αυγούστου, πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κοζάνης.
Οι ιερές ακολουθίες θα τελεσθούν ως εξής:
- ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 7.00 μ.μ.
Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παύλου.
- ΤΡΙΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 7.30 π.μ.
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
«Δεν μετεμορφώθη η θεία ουσία του Χριστού, αλλά μονάχα φωτίσθηκε κι έγινε τελείως διαφανές ό,τι ανθρώπινο είχε η μορφή Του. Το πρόσωπο και τα ιμάτιά Του. Κι αν ρωτήσει κανείς: γιατί όλα αυτά; του απαντούμε: για να υπενθυμίσει στον άνθρωπο το δυναμισμό της θείας αγάπης, που δεν επιτρέπει να ολιγοπιστήσουμε μπροστά στα πιο πικρά αδιέξοδα της ζωής. Άλλωστε το υπογραμμίζει ιδιαιτέρα αυτό το στοιχείο ο υμνογράφος της θείας Μεταμορφώσεως, όταν λέγει «ἵνα θεωρήσαντες τά θαυμάσιά Σου, μή δειλιάσωσι τα παθήματά Σου».
Μεταμορφούμενος λοιπόν ο θεάνθρωπος ήταν σαν να έλεγε τα εξής στον άνθρωπο: «όπως έγινα ορατός ο αόρατος, χωρητός ο αχώρητος, περιγραπτός ο απερίγραπτος, άνθρωπος ο Θεός, για να σε πλησιάσω όσο γινόταν περισσότερο και να σε σώσω, έτσι δεν θα πάψω να αγρυπνώ συνεχώς από πάνω σου ως την τελική λύτρωσή σου, αρκεί να μην ξεχάσεις ποτέ ότι η αγάπη μου είναι πάντα έτοιμη να κάμει τα πάντα για σένα».
Ανάλογο είναι και το μήνυμα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Και η Μετάστασή της από τα φθαρτά εις τα αιώνια ήταν κι αυτή μια άλλημεταμόρφωση, που έδειξε ότι πέρα από τα όρια του φυσικώς δυνατού απλώνεται η παντοδυναμία της αγάπης που δένει τον Δημιουργό με το δημιούργημα.
Ο δυναμισμός λοιπόν της θείας αγάπης εν πλήρη δράσει κι εδώ, ώστε θαυμάζοντας ο υμνωδός να υπομνηματίζει επιγραμματικά και πάλι: «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροιἐν Σοί, Παρθένε ἄχραντε…»
Αλλά μήπως και στη ζωή του καθενός από μας, δηλαδή του κάθε κοινού ανθρώπου, ο ίδιος δυναμισμός της αγάπης του Θεού δεν είναι που προκαλεί πλήθος μεταμορφώσεων; Η μετάβασή μας από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, η εξέλιξή μας από έμβρυο σε νεογνό, η ανάπτυξή μας από νήπιο σε ολοκληρωμένο άνθρωπο που μιλά, σκέπτεται, αμαρτάνει, μετανοεί και αναγεννάται επιστρέφοντας στη μητρική γη από την οποία επλάσθη, όλα αυτά τα καθημερινά και τα μεγάλα, δεν είναι άπειρες μεταμορφώσεις που τις καθιστά δυνατές μόνο του Θεού η αγάπη; Ποιος δίνει τη δύναμη στο ληστή, στον τελώνη, στον άσωτο και στον απελπισμένο να ξαναγυρίσει στους κόλπους του Θεού, αν όχι ο δυναμισμός της θείας αγάπης;»
Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
«Ενσαρκώσεις του Δόγματος», σελ. 25-26