Της Ελένης Κωστοπούλου
Βασικοί πυλώνες της διοίκησης των επιχειρήσεων είναι ο σχεδιασμός, η οργάνωση, η διεύθυνση και ο έλεγχος.
Πολλοί δεν καταλαβαίνουν αυτές τις έννοιες και δεν είναι λίγοι αυτοί, οι οποίοι κατέχουν τα ηνία μιας επιχείρησης και αγνοούν τις παραπάνω αναφορές.
Λέγοντας σχεδιασμό εννοούμε τον καθορισμό στόχων βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων, αλλά κυρίως τον τρόπο επίτευξής τους.
Με άλλα λόγια, λοιπόν, ο αποτελεσματικός ηγέτης μιας επιχείρησης πρέπει να θέτει στόχους και να έχει πάντα στο μυαλό του τους τρόπους επίτευξης.
Μιλώντας για οργάνωση εννοούμε τον καθορισμό ρόλων, όχι μόνο στο ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και στην υλικοτεχνική υποδομή.
Συνεπώς, ο αποτελεσματικός ηγέτης είναι απαραίτητο να συνδυάζει και να συντονίζει όλους τους συντελεστές της παραγωγής. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στη γη, στο κεφάλαιο και την εργασία, αλλά συμπεριλαμβάνουμε και την πληροφορία και την τεχνολογία.
Η διεύθυνση κατά κύριο αντικείμενο εμπεριέχει τη λήψη αποφάσεων, όπου ηγέτης – μάνατζερ είναι απαραίτητο να λαμβάνει προσεκτικά και γρήγορα, υποβοηθούμενος τα τελευταία χρόνια και από τα decision support system, δηλαδή, τα συστήματα υποστήριξης αποφάσεων, που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, στη μηχανική μάθηση και σε έμπειρα συστήματα βάσεων δεδομένων.
Σε σχέση με τον έλεγχο ο ηγέτης – μάνατζερ υποχρεούται για να είναι επιτυχημένος να ασκεί εσωτερικό και εξωτερικό έλεγχο στον σχεδιασμό, την οργάνωση και την λήψη αποφάσεων.
Πώς όμως κρίνεται ένας μάνατζερ;
Στερεοτυπικά θα λέγαμε, ότι κρίνεται από τους τρεις δείκτες, της παραγωγής, της αποτελεσματικότητας, της αποδοτικότητας.
Ως παραγωγή ορίζεται ο λόγος των παραχθέντων μονάδων προς το σύνολο των παραγωγικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν.
Ως αποτελεσματικότητα ορίζουμε το λόγο του επιτευχθέντος στόχου προς τον επιδιωκόμενων στόχων.
Ως αποδοτικότητα ορίζουμε το λόγο του κέρδους προς το κόστος.
Περισσότερο όμως κρίνεται από τα ποσοτικά αποτελέσματα, που ενδεχομένως, να μεταφράζονται σε χρήμα.
Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια και λόγω του γεγονότος, ότι οι συνθήκες άλλαξαν, οι άνθρωποι άλλαξαν και πολύ περισσότερο άλλαξε το επιχειρηματικό περιβάλλον αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι το ποιοτικό αποτέλεσμα.
Ως δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα ενός επιτυχημένου μάνατζερ, ενός ποιοτικού μάνατζερ, θα λέγαμε την ικανότητά του να εμπνέει τους υφισταμένους του, ως προς την παροχή των εργασιών που θα απογειώσουν την επιχείρηση – οργανισμό.
Δεύτερον την ικανότητά του να βλέπει τους υφισταμένους του ως συνεργάτες του, δηλαδή, να μην έχει “κόμπλεξ ανωτερότητας”.