Απόσπασμα από τη συγκλονιστική κατάθεση της Μαρίας Καρυστιανού, της προσωρινής προέδρου του Συλλόγου Πληγέντων του Δυστυχήματος των Τεμπών, που έχασε την 20χρονη κόρη της, η οποία χθες μίλησε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
«Ξέρετε τι είναι να τρέχεις στα νοσοκομεία και να παρακαλάς να έχεις το παιδί σου τραυματισμένο και όχι νεκρό;».
Γροθιά στο στομάχι είναι η κατάθεση της Μαρίας Καρυστιανού, της προσωρινής προέδρου του Συλλόγου Πληγέντων του Δυστυχήματος των Τεμπών, που έχασε την 20χρονη κόρη της, που σήμερα μίλησε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Μίλησε για «κρατικό έγκλημα», «προσπάθεια συγκάλυψης και υποβίβασης των ευθυνών» και δεν δέχθηκε την συγγνώμη του πρωθυπουργού, λέγοντας ότι «συγγνώμη ζητάς όταν σκουντάς κάποιον στο διάδρομο και όχι όταν σκοτώνεις το παιδί του».
Χαρακτήρισε υβριστικό και ντροπιαστικό να κατηγορείται για το έγκλημα ο νεκρός μηχανοδηγός, ενώ μίλησε για κακουργηματικές πράξεις και εγκληματικές παραλείψεις που υπήρχαν στο σιδηρόδρομο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «αν ξέραμε δεν θα βάζαμε τα παιδιά μας στο τρένο, αν γνωρίζαμε το χάλι που επικρατούσε, ούτε λαχανικά δεν θα φορτώναμε».
Η κ. Καρυστιανού στράφηκε κατά του πρώην υπουργού Υποδομών Μεταφορών Κ. Καραμανλή: «Πώς αυτός ο άνθρωπος δηλώνει αθώος λόγω της ασυλίας και αντί να παραιτηθεί παραμένει κρυμμένος, πιστεύοντας ότι η Βουλή θα τον σώσει».
Αναφερόμενη στον τέως περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό είπε ότι για το μπάζωμα που έγινε στον τόπο του δυστυχήματος, όταν τον ρώτησε της απάντησε ότι «είχε άνωθεν εντολές».
«Που είναι δηλαδή η προσπάθεια του ότι θα αποκαλύψουμε την αλήθεια; Ποια αλήθεια; Τι να αποκαλύψουν; Εγώ όταν έμαθα πώς λειτουργούσε ο σιδηρόδρομος, ούτε λαχανικά δεν θα φόρτωνα πάνω του. Τι κατάντια, τι ντροπή…
Είναι έτσι η χώρα μου; Να μην λειτουργούν ούτε τα λαμπάκια; Ούτε ένας τοπικός (πίνακας); Αυτό είχε μείνει από τα συστήματα ασφαλείας, ένας τοπικός πίνακας, ο οποίος έδειχνε λιγότερο απ’ όσο έπρεπε γιατί είχαν καεί τα λαμπάκια! Τι μου λέτε τώρα;
Είναι τέτοιο το χάλι, είναι τόσο μεγάλο το χάλι που έπρεπε από τις πρώτες δέκα μέρες να μπουν οι υπεύθυνοι φυλακή. Και είμαστε έναν χρόνο μετά και ξεκινάει η Εξεταστική για το αν φταίει κάποιος; Πώς γίνεται; Τι είναι αυτό; Τι να μην φταίει; Έχετε διαβάσει πώς λειτουργούσε ο σιδηρόδρομος; Που είναι το δύσκολο να δεις; Μα είναι από την αρχή μέχρι το τέλος παραβάσεις. Εδώ ψάχνουμε να βρούμε κάτι ορθό. Και δεν μπορούν να αποδοθούν ευθύνες;
Επιτρέπεται σε αυτό το χάλι του σιδηροδρόμου να παραιτείται θεατρικά για μια εβδομάδα ο Υπουργός Μεταφορών, να του δίνεται το δικαίωμα να κατεβεί στις εκλογές και να είναι βουλευτής για την ασυλία; Εσείς την συντηρείτε την ασυλία. Είναι συνάδελφός σας αλλά δε μπορείτε να προασπίζεστε το κακό…
Εγώ στον γιατρό αυτό που θα έκανε κακό στο παιδί σας, θα θέλατε να πάω και να τον στηρίξω;».