Από την ώρα που έπεσε το Canadair, βλέπω όλα τα social media να γεμίζουν από το βίντεο της πτώσης του αεροπλάνου και από διάφορα «φουστανελάτα».
Τέτοια πρεμούρα να δείξουμε πως σκοτώθηκαν τα δύο παλικάρια… Λες κι άμα δεν βάζαμε το βίντεο όλοι εμείς θα μας κατηγορούσε κανείς για αναισθησία!
Μην τυχόν και δεν δει κάποιος την τραγωδία… Καλύτερα να βάζαμε τις πυρκαγιές μπας και ξύπναγε κανείς από όλους αυτούς που έχουν την ευθύνη και δεν στέλναμε τα παιδιά στο θάνατο, με το «χρέπι» που βαφτίζουμε πυροσβεστικό… Ναι αυτό που πετάει εδώ και μισό αιώνα! Πόσο πια! Νισάφι… Το ίδιο που έπεσε στην ίδια πάνω κάτω περιοχή πριν από 16 χρόνια… Βάζουμε τα παιδιά να πετάνε προς τον θάνατο, για να σώσουν ό,τι σώζεται…
Μετά «πουλάμε» το θάνατο τους στα social media, καμωνόμαστε τους λυπημένους και πάμε παρακάτω. Όλοι… Α… Τους επιβραβεύουμε με τη λέξη «αθάνατοι» και όλα καλά. Ρε, δεν θέλουμε άλλους αθάνατους. Ζωντανούς τους θέλουμε! Να πηγαίνουν στη δουλειά και να ξέρουν ότι θα γυρίσουν σπίτι.
Κανείς δεν θέλει να γίνει ήρωας. Ούτε εμείς. Να σβήνουν τις φωτιές τους θέλουμε τους ανθρώπους. Και να τους παρέχουμε αεροπλάνα, οχήματα, μάνικες, στολές… Όχι ιπτάμενα φέρετρα. Διάβασα ότι τα πρώτα Canadair τα πήραμε το 1975… Και πως τα περισσότερα είναι καθηλωμένα στο έδαφος, γιατί δεν έχουμε καν ανταλλακτικά…